BEYPAZARI (YT)-- İstanbul’da yaşayan Gazeteci Hamit Puhaloğlu, köklerini bulmak üzere çıktığı yolculuğunda, Ukrayna’da köklerini bulurken, aradan geçen 104 yıl sonrasında Birinci dünya savaşında Galiçya cephesinde görev yaparken şehit düşen Türk askerlerinin şehitliğini buldu. Gazeteci Hamit Puhaloğlu, İstanbul’dan Köklerini bulmak ve araştırmak üzere yola çıktığını söyledi. Ukrayna’da köklerini bulan ve onlarla hasret gideren Puhaloğlu, birinci Dünya savaşında Galiçya cephesinde savaşarak şehit düşen Osmanlı 15. Kolordusu askerlerinin şehitliğini bulduğunu kaydetti. Yaptığım inceleme ve araştırmalar sayesinde burada 6 ayrı şehitlik olduğunu ortaya çıkardığını anlatan gazeteci Puhaloğlu, “ 6 Ayrı şehitlikte tam 12 bin şehit yatıyor ve Polonya sınırında da 6 bin şehit yatıyor. Bura savaşmak üzere 33 bin asker gidiyor ve o zaman bunların 18 bini şehit düşüyor. Alman gençleriyle birlikte Ruslara karşı burada savaşmışız. 18 bin kayıp vermişiz. Almanlar da 40 bin , Ruslar ise 285 bin kişi kayıp vermiş.57. Alay’ın müftüsü burada Galiçya’da şehit düşmüş” şeklinde konuştu. İl il, ilçe ilçe dolaşarak Galiçya şehitlerini anlatmaya, Kamuoyuna duyurmaya çalıştığını ve burada Tük şehitlerinin varlığını ortaya koymaya çalıştığını anlatan Hamit Puhaloğlu, şunları kaydetti: “Tatarların, Kırımdan gelip en çok yaşadığı yerlerden biri Ukrayna’nın Lviv şehridir.Bir buçuk milyon nüfusu var. Burada tam 362 Kilise bulunuyor. Katolik Hristiyan bunlar. 1500 tatar var. 10 bin Müslüman yaşıyor ve bunların 4 bin Türk. Buralarda araştırmamı sürdürürken enteresan bir şekilde Galiçya denen bir bölge dikkatimi çekti.Galiçya, Osmanlı Devleti’nin Çanakkale Savaşı’ndan sonra 1916 yılında Keşan ve Uzunköprü’den 33 bin Çanakkale gazimizi Osmanlı Devletinin Almanlarla birlikte Rusya’ya karşı savaşmak için gönderdiği özel birliklerdir. Bunlar uzun bolu ve dil bilen yakışıklı ve sağlıklı askerlerdir. Bu 33 bin Askerin 12 bin ile 13 bin civarında Asker Galiçya’da şehit olmuştur. Çanakkale’nin 15. Kolordusundan seçilmiş altı tümen var. Bu tümenlerden de Alaylar var. Alayların birisi de 57. Alay. 57. Alay’ın merkezi Tekirdağ. Yani oradaki şehit olan askerlerimiz Atatürk’ün arkadaşları. Belirttiğim gibi bölgede hiç cami yok. Yalnız sahipsiz şehitlerimiz orada yatıyor. Eğer bir o gün 13 bin şehidi vermeseydik belki de 1917-18 lerde İngilizler, Fransızlar, İtalyanlar boğazı işgal ederlerdi. Düşündüm taşındım ve bu Galiçya’yı neden tarihçiler anlatmıyor diye?. Burada onları anlatacak bir kültür merkezi yok Misafirhanesi, camisi yok. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kuruluşu Çanakkale ve Galiçya’dan başlıyor. Ondan sonra kalan Askerlerimiz Türkiye Cumhuriyetini kurtarmışlardır. Buraya inşa edilecek kültür merkezinin adının da “ Atatürk Kültür merkezi Galiçya Şehitleri” olmasını temenni ediyorum. Çanakkale şehitlerimiz kadar değerli olan fakat çoğu kişi tarafından bilinmeyen “Galiçya Şehitleri’ni her alanda anlatmaya çalışıyorum. Galiçya şehitleri 1915 yılında Çanakkale Savaşının bitiminde Enver Paşa’nın emriyle Gelibolu’dan Keşan’a, buradan da Trenlerle Galiçya’ya gönderilmişler. Bu askerlerimiz günümüzde Borda bereliler diye tabir ettiğimiz askerlerimizdir. Askeri yetenekler sahip, dil bilen ve peyk(günde 140 Km yol yürüyebilen)askerlerdir. Bunların yüzde 25 Hafızdır. Alman genel Kurmayı tarafından seçilen 33 bin askerimiz, Enver Paşa tarafından Almanya ve Macaristan’un Rusya’ya karşı yürüttüğü savaşta Almanya’ya yardım amaçlı gönderilmiş, bunların 12 bini Lviv tarafından 6 bini ise Polonya sınırında şehit olmuştur. Biz Galiçya şehitlerimize sahip çıkmalıyız. O gün Askerlerimiz, Enver paşaya savaşmaya hazır olduklarını bildirirken, “ Askerlikte hak yoktur, vazife vardır. Hak Milletin, şaan onun, gövde senin can onun. Sen öl ki, Türk milleti yaşasın. Dökülecek kan onurdur” komutanım.” Gazeteci yazar Hilmi Puhaloğlu, çıktığı yolculuğunda Güdül ilçesinden sonra 444 ilçe olarak Beypazarı’na ulaştığını ve Beypazarı İlçesinde Belediye Kültür Müdürlüğü tarafından ağırlandı. Yaptığı araştırmaları ve gördüklerini Galiçya şehitlerini, yurdun her köşesini adım adım dolaşarak anlatmaya çalışacağını ve yolculuğunda, buradan Eskişehir Mihalıççık’a, oradan Eskişehir’e geçeceğini kaydetti.

BEYPAZARI (YT)-- İstanbul’da yaşayan Gazeteci Hamit Puhaloğlu, köklerini bulmak üzere çıktığı yolculuğunda, Ukrayna’da köklerini bulurken, aradan geçen 104 yıl sonrasında Birinci dünya savaşında Galiçya cephesinde görev yaparken şehit düşen Türk askerlerinin şehitliğini buldu.

Gazeteci Hamit Puhaloğlu, İstanbul’dan Köklerini bulmak ve araştırmak üzere yola çıktığını söyledi.

Ukrayna’da köklerini bulan ve onlarla hasret gideren Puhaloğlu, birinci Dünya savaşında Galiçya cephesinde savaşarak şehit düşen Osmanlı 15. Kolordusu askerlerinin şehitliğini bulduğunu kaydetti.

Yaptığım inceleme ve araştırmalar sayesinde burada 6 ayrı şehitlik olduğunu ortaya çıkardığını anlatan gazeteci Puhaloğlu, “ 6 Ayrı şehitlikte tam 12 bin şehit yatıyor ve Polonya sınırında da 6 bin şehit yatıyor. Bura savaşmak üzere 33 bin asker gidiyor ve o zaman bunların 18 bini şehit düşüyor. Alman gençleriyle birlikte Ruslara karşı burada savaşmışız. 18 bin kayıp vermişiz. Almanlar da 40 bin , Ruslar ise 285 bin kişi kayıp vermiş.57. Alay’ın müftüsü burada Galiçya’da şehit düşmüş” şeklinde konuştu.

İl il, ilçe ilçe dolaşarak Galiçya şehitlerini anlatmaya, Kamuoyuna duyurmaya çalıştığını ve burada Tük şehitlerinin varlığını ortaya koymaya çalıştığını anlatan Hamit Puhaloğlu, şunları kaydetti:

“Tatarların, Kırımdan gelip en çok yaşadığı yerlerden biri Ukrayna’nın Lviv şehridir.Bir buçuk milyon nüfusu var. Burada tam 362 Kilise bulunuyor. Katolik Hristiyan bunlar. 1500 tatar var. 10 bin Müslüman yaşıyor ve bunların 4 bin Türk. Buralarda araştırmamı sürdürürken enteresan bir şekilde Galiçya denen bir bölge dikkatimi çekti.Galiçya, Osmanlı Devleti’nin Çanakkale Savaşı’ndan sonra 1916 yılında Keşan ve Uzunköprü’den 33 bin Çanakkale gazimizi Osmanlı Devletinin Almanlarla birlikte Rusya’ya karşı savaşmak için gönderdiği özel birliklerdir. Bunlar uzun bolu ve dil bilen yakışıklı ve sağlıklı askerlerdir. Bu 33 bin Askerin 12 bin ile 13 bin civarında Asker Galiçya’da şehit olmuştur. Çanakkale’nin 15. Kolordusundan seçilmiş altı tümen var. Bu tümenlerden de Alaylar var. Alayların birisi de 57. Alay. 57. Alay’ın merkezi Tekirdağ. Yani oradaki şehit olan askerlerimiz Atatürk’ün arkadaşları. Belirttiğim gibi bölgede hiç cami yok. Yalnız sahipsiz şehitlerimiz orada yatıyor. Eğer bir o gün 13 bin şehidi vermeseydik belki de 1917-18 lerde İngilizler, Fransızlar, İtalyanlar boğazı işgal ederlerdi. Düşündüm taşındım ve bu Galiçya’yı neden tarihçiler anlatmıyor diye?. Burada onları anlatacak bir kültür merkezi yok Misafirhanesi, camisi yok. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kuruluşu Çanakkale ve Galiçya’dan başlıyor. Ondan sonra kalan Askerlerimiz Türkiye Cumhuriyetini kurtarmışlardır. Buraya inşa edilecek kültür merkezinin adının da “ Atatürk Kültür merkezi Galiçya Şehitleri” olmasını temenni ediyorum. Çanakkale şehitlerimiz kadar değerli olan fakat çoğu kişi tarafından bilinmeyen “Galiçya Şehitleri’ni her alanda anlatmaya çalışıyorum. Galiçya şehitleri 1915 yılında Çanakkale Savaşının bitiminde Enver Paşa’nın emriyle Gelibolu’dan Keşan’a, buradan da Trenlerle Galiçya’ya gönderilmişler. Bu askerlerimiz günümüzde Borda bereliler diye tabir ettiğimiz askerlerimizdir. Askeri yetenekler sahip, dil bilen ve peyk(günde 140 Km yol yürüyebilen)askerlerdir. Bunların yüzde 25 Hafızdır. Alman genel Kurmayı tarafından seçilen 33 bin askerimiz, Enver Paşa tarafından Almanya ve Macaristan’un Rusya’ya karşı yürüttüğü savaşta Almanya’ya yardım amaçlı gönderilmiş, bunların 12 bini Lviv tarafından 6 bini ise Polonya sınırında şehit olmuştur. Biz Galiçya şehitlerimize sahip çıkmalıyız. O gün Askerlerimiz, Enver paşaya savaşmaya hazır olduklarını bildirirken, “ Askerlikte hak yoktur, vazife vardır. Hak Milletin, şaan onun, gövde senin can onun. Sen öl ki, Türk milleti yaşasın. Dökülecek kan onurdur” komutanım.”

Gazeteci yazar Hilmi Puhaloğlu, çıktığı yolculuğunda Güdül ilçesinden sonra 444 ilçe olarak Beypazarı’na ulaştığını ve Beypazarı İlçesinde Belediye Kültür Müdürlüğü tarafından ağırlandı. Yaptığı araştırmaları ve gördüklerini Galiçya şehitlerini, yurdun her köşesini adım adım dolaşarak anlatmaya çalışacağını ve yolculuğunda, buradan Eskişehir Mihalıççık’a, oradan Eskişehir’e geçeceğini kaydetti.